Mijn buitenlandse stage in Ghana. Pre-story.

Het begin

Vandaag dan mijn eerste officiële blog! Ik zit vanaf afgelopen zondag ochtend 03:30 uur (lokale tijd: het is hier twee uur eerder dan in NL) in het Work the World house. Dus ik ga straks mijn vijfde nacht in en het voelt al als veel langer. Ik heb al veel foto's en video's ge-upload. Echter had ik nog niet de mogelijkheid om mijn laptop te gebruiken. Ik had braaf mijn reisstekker meegenomen maar helaas waren de pinnetjes te dik. Dus ik kon mijn laptop niet opladen. Maar dat is gelukkig nu opgelost. Hier verderop in de straat (lees zandpad met gaten erin) is een winkeltje (lees schuur met golfplaten als muur en dak) en zij verkopen reisstekkers. Probleem opgelost! Alleen loop ik nu wat dagen achter met schrijven maar ik ga proberen om de schade wat in te halen. 

Ik zit nu in een soort huiskamertje op de bovenste verdieping te typen en in de afgelopen vijf dagen dat ik hier ben, heb ik al zoveel gezien, meegemaakt, geroken en geproefd. Als een soort pop-up komen er allerlei verhalen naar boven die ik graag wil opschrijven. Maar ik moet mijzelf ervoor behoeden dat ik nu geen dingetjes door elkaar ga halen anders klopt mijn verhaallijn niet meer. Dus ik spoel even terug naar het begin (waar het allemaal mee begon).

Waarom wil ik naar een ontwikkelingsland?

De meeste die mij kennen, zien mij als een ambitieus persoon. Ik heb vele plannen, dromen en doelen die ik graag om wil zetten in een actieplan. Een droom die ik graag wil delen is dat ik ooit een keer wil deelnemen aan een missie met een organisatie zoals het Rode Kruis en/of Artsen Zonder Grenzen. Het feit dat je iemand kunt helpen in een onderontwikkeld land, waar oorlog is, hongersnood en/of natuurrampen plaatsvinden, lijkt mij enorm waardevol en een normaal iets om te doen. Je medemens helpen en er voor iemand zijn als dat bij een ander niet lukt of misschien gewoon niet mogelijk is. Al vanaf jongs af aan, heb ik deze droom in mijn gedachte. Ik ben MBO-verpleegkunde gaan studeren en nu ben ik bezig met de HBO-verpleegkunde opleiding. Echter is mijn traject nog erg lang. Maar ik help je herinneren: ik wil dit ooit gaan doen! But first! Diploma is bijna in the pocket en ik moet natuurlijk ook een beetje gaan snoepen over hoe het is om in een onderontwikkeld land in de gezondheidszorg te werken. Zo gezegd zo gedaan, ik heb in oktober 2019 met de organisatie Work the World gesproken. Lang verhaal kort, ik zou in april 2020 naar Nepal Pokhara gaan voor zes weken en een extra week in een dorpje in de Himalaya om stage te lopen in een ziekenhuis en een gezondheidskliniek. Ik wil een kleine start maken met het werken in de gezondheidszorg in een derde wereldland. Meemaken wat ik er van vind, hoe ik er over denk, wat het met mij doet en hoe mij erbij voel en ook wat mijn gedrag zal zijn. Ik wil mijzelf testen of dit het echt is waar ik graag naartoe wil werken. Jammer genoeg was het COVID-19 dat roet in het eten gooide (iets met een virus ofzo??). Ik hoef denk ik niet uit te leggen wat voor een jaar 2020 was.. (Marty, whatever happens, never go to 2020). Maar nu een ruim jaar later zit ik dan eindelijk hier. Weliswaar niet in Nepal maar wel in Afrika te Ghana, ook hartstikke gaaf.

De huisvestiging en informatie over het ziekenhuis/stageplekken.

Ik zal proberen om een duidelijk mogelijk beeld te schetsen van waar ik precies zit, wat ik ga doen, waar ik dat ga doen en met wie is denk ik ook wel leuk om te melden. Ik ben vanaf 18 juli 2021 tot en met 28 augustus 2021 in het Work the World house dat gevestigd is in Ghana te Takoradi. Takoradi ligt ongeveer 230 km van elkaar verwijderd en ligt ten westen van Accra en praktisch aan de kust. Het huis waar ik verblijf, met zo'n 25 andere studenten uit andere landen, heeft een typische Afrikaanse look. Mooi blauw is niet lelijk, absoluut niet! De hoofd manager heet Joe en preekt op de zondag in de kerk. Hier in de buurt staan vele kerken en posters langs de weg waarop de predikant staat afgebeeld. Er wordt veel gezongen en gedanst dus het zijn Gospel kerken. Je kunt dus voorstelling maken dat de bezoekers of wel de gelovigen hier wel eens zo'n ingeving krijgen van God, of het gevoel dat ze zijn aangeraakt door God. Dat kan dus heel intens zijn waarbij ze letterlijk op de grond vallen. Maar ik merk al dat ik afdwaal.. Naast Joe is er ook Frank en hij is de assistent manager en weet alles over de leuke uitjes en bezichtigen hier in de buurt. Twee hele aardige, betrokken mannen die totaal geen oordeel hebben. Iedere dag zijn er ook twee dames van de staff in het huis en dat zijn Ophelia en Sarah. Zij verzorgen het eten hier, 's ochtends, 's middags en 's avonds. Ik heb daar tot nu toe maar een woord voor en dat is "verrukkelijk"! Twee hele lieve dames die ook alles voor je over hebben. Ze zijn praktisch de hele dag aan het koken voor ons allen. Waarbij ik een naar gevoel krijg als mijn huisgenoten de helft van het eten weggooien in de prullenbak. Iedere dag is er vers fruit zoals ananas, mango en watermeloen. Geschild en gesneden of vermalen tot een overheerlijke smoothie. Verse pannenkoekjes, omeletten en french toast in de ochtend en in de middag meestal een frisse salade met iets van brood/deegwaren erbij. In de avond krijgen we meestal echte Ghanese gerechtjes. Echt helemaal top! Waar ik wel aan moet wennen, is mijn oploskoffie in de ochtend en de waterzakjes gedurende de dag. De oploskoffie smaakt gewoon niet maar nu dat ik hier al een paar ochtenden zit, gaat het steeds iets beter! De waterzakjes daarentegen smaken naar plastic en het heeft iets weg van te veel kalk ofzo. Maar daar heb ik ook al wat op gevonden! Mijn lieve ma heeft een bidon in mijn koffer gedaan en nu koop ik grote flessen mineraalwater in de supermarkt! Overgieten maar! Maar nu weer even terug naar de staff. Israel en Desmond zijn de housekeepers hier. Ook hele vriendelijke mannen die altijd gedag zeggen en een vriendelijk woordje over hebben. In het huis is de regel dat alle staffmedewerkers mondkapjes dragen maar wij studenten hoeven dat niet. Dat zij mondkapjes dragen, maakt het voor mij wel lastig om ze te verstaan. Ze spreken goed Engels maar er zit een accent aan en soms wordt er toch iets binnensmonds gesproken en dan met die lappen voor de mond maakt dat het niet makkelijker. Ik wijk toch wat van mijn verhaal af want ik heb zoveel te vertellen dat ik alles een beetje door elkaar aan het halen ben voor mijn gevoel. Dus ik zal hieronder wat specifieker op het huis en de omgeving ingaan.

Huis details

Het huis bevindt zich op de No.15 Obiri Avenue, Anaji, Takoradi. Postbus AX888, Takoradi, Western Region, Ghana. Er kunnen maximaal 32 bewoners in het huis waarbij de slaapkamer indeling 2-4 personen is. Iedere slaapkamer heeft een badkamer die alleen gebruikt mag worden door diegene die in de slaapkamer verblijven. Ruim tien jaar geleden openden Work the World het eerste Work the World-huis in Ghana — er sliepen twaalf mensen. Ze zijn sindsdien wat gegroeid en het nieuwste huis biedt plaats aan tweeëndertig personen. Het toepasselijk genaamde "Blue House" bevindt zich in een plaats genaamd Anaji, op slechts 15-20 minuten met de taxi van het stadscentrum. Anaji is een woonwijk in Takoradi en is een veilige gemeenschap die bekend staat om zijn relaxte manier van leven. Het huis, gelegen op een ruim perceel grond, is gebouwd in traditionele Ghanese stijl. Het gebouw is modern ingericht en heeft vier woonruimtes, vier balkons en een grote eetkamer. Er is genoeg ruimte voor alle huisgenoten om te zitten en na te praten over de stagedagen en andere gebeurtenissen. Het huis heeft een ommuurde buitenruimte met weelderige tuinen, twee zomerhutten en een zwembad. De voortuin is voorzien van een hek en alle muren zijn aan de bovenkant voorzien van schrikdraad. De mogelijkheid is er om te zonnebaden, ontspannen in de schaduw met een boek of huisgenoten uitdagen voor een potje volleybal of te gaan zwemmen in het zwembad! Het Work the World-huis in Takoradi heeft veel gemeenschappelijke binnen- en buitenruimte. Beneden is een grote eetkamer met twee tafels te vinden en hier worden de overheerlijke gerechten genuttigd die door het cateringteam wordt bereid. Het huis heeft ook buiten veel ruimte waarbij tafels wat verschoven worden op de donderdag avond en de BBQ wordt aangestoken voor een Afrikaans dans avondje met lekker eten. Het huis heeft een grote keuken, evenals een aparte lichte en luchtige kookruimte die in het weekend gebruikt kan worden of eventueel voor een middagsnack. Het huis heeft ook vier balkons die uitzicht bieden op het zwembad of op het dagelijkse leven in Takoradi. Het buitenzwembad is de perfecte plek om af te koelen na een warme dag in het ziekenhuis. Er zijn acht vierpersoonsslaapkamers - vier suites en vier met badkamers naast de deur. Er zijn drie extra toiletten beneden, waaronder een bij het zwembad. De kamers zijn eenvoudig maar comfortabel en inclusief beddengoed, muskietennetten, persoonlijke kluis, plafond ventilatoren en gedeelde kasten (helaas met niet zo heel erg veel ruimte). Het elektriciteitsnet is 230V, maar wandcontactdozen zijn een mix van het Europese tweepolige type en het Britse driepolige type. Hoewel er enkele stekkers in Britse stijl zijn, raden ze je toch aan om een ​​adapter mee te nemen voor de duur van je reis als je apparaten van thuis wilt gebruiken. Het aanbod van elektriciteit in heel Ghana is lager dan de snel toenemende vraag, en de infrastructuur is wat wankel. Af en toe zijn er ongeplande stroomonderbrekingen. Met name als het erg regent. Tijdens stroomstoringen hebben ze maatregelen getroffen om ervoor te zorgen dat alle essentiële zaken in huis functioneel blijven. Ook is er indien nodig noodverlichting. Stroomschommelingen kunnen gevoelige apparatuur, zoals laptops of tablets, gemakkelijk beschadigen. Het Work the World huis beschikt over wifi. Maar zoals in elk ontwikkelingsland moet je niet de breedbandsnelheden verwachten die je thuis gewend bent. Internetverbindingen in Ghana zijn doorgaans traag en onbetrouwbaar. Ondertussen heb ik ook een lokale simkaart aangeschaft dus ik ben voorzien van een Ghanees +233 nummer voor als er nood aan de man is. De meeste Ghanezen wassen kleding nog steeds met de hand, en we hebben plekken waar je dit aan huis kunt doen. 

Al het eten wordt, zoals ik al eerder beschreef, verzorgd in het Work the World-huis. Het cateringteam bereidt van zondag tot en met vrijdag het ontbijt, de lunch en het diner en biedt een verscheidenheid aan heerlijke lokale gerechten en internationale favorieten. Omdat de meeste studenten reizen, worden er op zaterdag geen maaltijden gemaakt, maar zijn er ingrediënten beschikbaar voor degenen die in huis blijven. Het huis heeft twee keukens en beide zijn goed gevuld. Gebruik van de hoofdkeuken is alleen voor het cateringteam. Maar wij kunnen gebruik maken van de studentenkeuken waar eten en snacks te vinden zijn om zelf iets te maken. Gezuiverd drinkwater is altijd beschikbaar in het huis en het water uit de kraan drinken is uit den bode. Zelfs de tandenborstel onder de kraan houden kan maagdarm klachten veroorzaken.

Het huis ligt tussen de 15 en 20 minuten van het stadscentrum in een vriendelijke woonwijk Er is een basisschool in de buurt en een eclectische rij winkels waar je alles kunt vinden van een naaister (die graag traditionele Ghanese kleding maakt) ) en een apotheker die handelt in traditionele geneeskunde. Terwijl je weg bent, word je helemaal ondergedompeld in de Ghanese manier van leven. Het belangrijkste vervoersknooppunt ligt op slechts 300 meter van het huis. Vanaf daar kun je een taxi nemen naar het strand of naar de kleurrijke markt in het centrum van de stad. De meeste van de partnerziekenhuizen zijn binnen twintig minuten woon-werkverkeer van het Work the World-huis. Als je een drop-taxi neemt (het favoriete lokale vervoer), mag een reis naar uw plaatsingsziekenhuis niet meer kosten dan 14 GHS (£ 2,50 GBP / $ 2,60 USD). Maar er staat iedere dag netjes een bustaxi klaar die ons naar de ziekenhuizen brengt. We moeten daar iedere week voor de gehele week voor betalen.

Het Work the World-huis - een groot pand vol studenten - kan de aandacht trekken. Dat gezegd hebbende, hebben ze verschillende maatregelen getroffen voor de gemoedsrust. Natuurlijk, zoals overal ter wereld, gaat gezond verstand een lange weg. Om de sociale sfeer waar onze huizen bekend om staan ​​te behouden, is het belangrijk dat iedereen net zo ontspannen is als in hun eigen huis. Het zou niet nodig moeten zijn om slaapkamerdeuren op slot te doen of je zorgen te maken dat vreemden de woonkamer binnenlopen. Dit bereiken ze door alleen medewerkers en studenten van Work the World binnen te laten. De medewerkers nodigen hun vrienden of andere buitenstaanders niet uit en wij zullen dit voorbeeld volgen. In de slaapkamers zijn individuele kluisjes te vinden. Zolang ik mijn gezond verstand gebruik, zullen er waarschijnlijk geen problemen ontstaan tijdens mijn verblijf. Tijdens de briefing heb ik ook het een en ander meegekregen hoe de cultuur in Ghana in elkaar steekt. 

De plaatsing in het ziekenhuis

De komende 6 weken zal ik in het Effia-Nkwanta Regional Hospital stage lopen. Effia-Nkwanta Regional Hospital is het grootste en best uitgeruste (zeggen ze dan) ziekenhuis in Takoradi, de hoofdstad van de westelijke regio van Ghana. Patiënten worden vaak doorverwezen naar ENRH vanuit kleinere omliggende districtsziekenhuizen en landelijke dorpsklinieken in de westelijke regio.

Het ligt op slechts een kwartiertje rijden met de taxi van ons Takoradi-huis.

Het ziekenhuis is uitgerust om veel diensten te verlenen die in andere ziekenhuizen niet direct beschikbaar zijn. Deze omvatten een uitgebreide afdeling fysiotherapie, een NICU en een Verloskunde & Gynaecologie afdeling. Omdat het een van de grotere ziekenhuizen in Ghana is, wordt ENRH soms bezocht door lokale gezondheidsstudenten. Het kan dus zijn dat je naast Ghanese studenten komt te staan ​​en het kan erg interessant zijn om je kennis en opleiding te delen met je collega's.

Studenten zullen doorgaans van maandag tot en met vrijdag van 08.00 uur tot 14.00 uur op stage zijn, wat je een drukke ochtend geeft en daarna de kans om de omgeving in de middag te verkennen. Ook is er de mogelijkheid om buiten deze uren extra diensten aan te nemen, waaronder enkele nachtdiensten.

Het ziekenhuis heeft 416 bedden, 280 poliklinische patiënten per dag, 26 artsen en 195 verpleegkundigen.

Iedere dag worden we opgehaald door een busje en na afloop ook weer opgehaald en terug naar huis gebracht.

19 juli tot en met 30 juli Kindergeneeskunde & NICU

De afdeling pediatrie bestaat uit drie hoofdeenheden: de twee klinische afdelingen hebben 28 bedden en nemen kinderen op van 3 weken tot 12 jaar. Typische gevallen zijn malaria (vooral ernstige cerebrale malaria), hemolytische anemie, longontsteking, sikkelcelziekte, tyfus en meningitis.

De polikliniek ontvangt gemiddeld zo'n 50 gevallen per dag. De aandoeningen zijn zeer uiteenlopend, maar omvatten opnieuw malaria, longontsteking, sikkelcelziekte en tyfus, evenals huid- en ooraandoeningen.

De Neonatale Intensive Care Unit (NICU) neemt en behandelt ernstig zieke pasgeborenen en premature baby's, zowel vanuit het ziekenhuis als vanuit de kliniek. De eenheid ontvangt vaak doorverwezen gevallen van andere ziekenhuizen in de metropool.

Aan de unit is een Well Baby Centre verbonden waar pasgeboren baby's naar toe worden gebracht als hun moeder zich niet goed voelt. De afdeling heeft ook een afdeling Geboren voor Aankomst (BBA), waar ze baby's onder een week met infecties opvangen.

Er zijn 4 broedmachines, hoewel er momenteel slechts 3 in gebruik zijn. Typische gevallen en werkdruk. De eenheid kan maximaal 35 baby's tegelijk opnemen en daarom is de eenheid bijzonder gespannen voor middelen en mankracht.

De belangrijkste activiteiten van verpleegkundigen op deze afdeling zijn onder meer: ​​

• Het afnemen van vitale functies
• Het toedienen van tabletten, mengsels, medicijnen en IM-injecties
• Intra-nasale sondevoeding en de passage hiervan
• Registratie van inname en output
• Toedienen van zuurstof
• Opzetten IV infusies
• Het voeden van patiënten
• Bedden opmaken
• Patiënten voorbereiden ter overplaatsing naar een andere afdeling/chirurgie/huis
• Verbanden aanleggen

2 augustus tot en met 6 augustus reproductieve en kindergezondheid

De afdeling Reproductieve en Kindergezondheid (RCH) wordt alleen gerund door verpleegkundigen en omvat diensten zoals gezinsplanning, postnatale zorg, groeimonitoring en vaccinaties. Van tijd tot tijd organiseert de afdeling gezondheidsbezoeken op school om studenten te onderzoeken, vaccinaties aan te bieden en algemene gezondheids- en hygiënegesprekken te geven. Daarnaast doet deze afdeling incidenteel huisbezoeken.

9 augustus tot en met 27 augustus Ongevallen en noodgevallen

Ondanks de behandeling van alle ongevallen en noodgevallen die naar het ziekenhuis worden doorverwezen, wijkt deze SEH-afdeling sterk af van de normen die worden ervaren in landen met een beter ontwikkeld en goed uitgerust gezondheidszorgsysteem. Het is een open ruimte, dus hoewel er verschillende secties zijn voor pediatrie en kleine chirurgie, hebben ze de neiging om samen te smelten als ze druk zijn.

De SEH is 24 uur per dag geopend en ontvangt gemiddeld 40 patiënten per dag. Veel voorkomende gevallen zijn: -

• verkeersongevallen
• kankergezwellen
• hernia's
• ectopieën
• hypo- en hyperglykemie
• ernstige diarree
• stuiptrekkingen
• breuken

Ik heb de mogelijkheid om toch nog van afdeling te switchen dus dat is erg prettig. Ik hoor namelijk hele mooie verhalen vanuit de orthopedie met wonden en botbreuken maar ook de general waar de ziektebeelden ook sterk uiteenlopen zoals diabetische voeten tot longemfyseem. Daar ga ik dus nog eventjes over nadenken en voorleggen aan Joe.

Oh en ik heb zojuist mijn kleding gewassen in een teil. Dat is toch een stap terug in de tijd hè! Alleen heb ik hier wasverzachter gekocht in plaats van wasmiddel dus erg veel sop kreeg ik niet maar het ruikt overheerlijk naar bloemekes! Daar worden we toch weer blij van of niet dan!